Pamięć o Zofii „Sosenka” Czekalskiej. Bohaterka Powstania Warszawskiego

Home » Pamięć o Zofii „Sosenka” Czekalskiej. Bohaterka Powstania Warszawskiego

Warszawa pożegnała jedną ze swoich najwybitniejszych postaci – Zofię „Sosenkę” Czekalską. W wieku 100 lat opuściła nas ta niezwykła kobieta, bohaterka Powstania Warszawskiego, która zawsze emanowała pozytywną energią i uśmiechem na twarzy.

Prezydent Warszawy wyraził wdzięczność za jej wkład w historię miasta, podkreślając, że Zofia Czekalska pozostanie na zawsze w sercach mieszkańców stolicy. Rafał Trzaskowski wspominał jej niezwykłą energię i zapał do życia, które zawsze towarzyszyły jej spotkaniom. Jej uśmiech, który niemal zawsze zdobił jej twarz, stanowił nieodłączny element każdej rozmowy.

Ostatnim spotkaniem z „Sosenką” było wielkanocne spotkanie w Domu Powstańców Warszawskich. To wspomnienie pozostanie w sercach tych, którzy mieli zaszczyt poznać tę wyjątkową kobietę.

Zofia „Sosenka” Czekalska urodziła się 6 lipca 1923 roku w Tomaszowie Mazowieckim. W czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję łączniczki w oddziale „Chrobry II” oraz sanitariuszki. Po wojnie pracowała w różnych teatrach warszawskich, gdzie szyła stroje sceniczne.

W 2018 roku została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Andrzeja Dudę za jej zasługi w upamiętnianiu historii Polski.

Żegnamy Zofię „Sosenkę” Czekalską, która pozostawiła niezatarte ślady w historii Warszawy i Polski, będąc nie tylko bohaterką, ale również wzorem odwagi i pozytywnej postawy dla kolejnych pokoleń. Jej pamięć będzie zawsze żywa w sercach mieszkańców stolicy.

Zofia Czekalska, znana jako „Sosenka”, zmarła w wieku 100 lat, ale pozostawiła po sobie bogate dziedzictwo. Jej historia stanowi inspirację dla wielu, a jej determinacja i poświęcenie podczas Powstania Warszawskiego są nadal źródłem podziwu.

Jako łączniczka w oddziale „Chrobry II” oraz sanitariuszka, Zofia Czekalska ryzykowała życiem, aby służyć swojej ojczyźnie i wspierać powstańców w walce o wolność. Jej odwaga i poświęcenie w obliczu niebezpieczeństwa są niezapomniane i stanowią przykład prawdziwej bohaterki.

Po wojnie Zofia kontynuowała swoją służbę, pracując w teatrach warszawskich i wspierając środowisko artystyczne swoją pracą nad kostiumami scenicznymi. Jej wkład w kulturę i sztukę był nieoceniony, a jej talent i pasja inspirowały innych.

0 0 zagłosuj
Article Rating
Subskrybuj
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze
0
Podziel się swoimi przemyśleniami, napisz komentarz.x